مدل یادگیری بین سازمانی قابلیتهای مدیریت پروژه در پروژه های مشترک صنعت احداث

در سازمان¬های پروژه محور، قابلیت¬ مدیریت پروژه، یک دارایی استراتژیک و منشأ ایجاد مزیت رقابتی محسوب می¬گردد. در تحقیقات اخیر، یادگیری قابلیت¬های مدیریت پروژه از شرکت¬های همکار در پروژه¬های مشترک سازمان، به عنوان یکی از اثربخش¬ترین روش¬ها در توسعۀ قابلیت¬های مدیریت پروژه معرفی شده است. کشورهای در حال توسعه مانند ایران، پروژه¬های متعددی با همکاری و مشارکت شرکت¬های توانمند خارجی انجام می¬دهند اما بررسی¬های اولیه نشان می¬دهد علیرغم فرصت¬های بسیار مناسبی که در این پروژه¬ها برای یادگیری بین سازمانی قابلیت¬های مدیریت پروژه وجود دارد، استفادۀ مطلوبی از این فرصت¬ها صورت نمی¬گیرد. در این تحقیق ضمن شناسایی و دسته¬بندی شکاف¬های نظری موجود در زمینۀ یادگیری بین-سازمانی قابلیت¬های مدیریت پروژه، نظریه¬پردازی دربارۀ موارد مغفول¬مانده را با استفاده از یک طرح اکتشافی دو مرحله¬ای، هدف قرار دادیم.¬ در مرحلۀ اول، با استفاده از طرح نظام¬مند نظریۀ داده¬بنیاد و مصاحبه¬هایی عمیق در کنسرسیوم¬های بین¬المللی صنعت نفت ایران، متغیرها و پارامترهای مهم در یادگیری بین¬سازمانی را شناسایی و آنها را در قالب شش گزارۀ حکمی و مدلی آزمون¬پذیر ارائه نمودیم. در این مدل، مولفه¬هایی از قابلیت مدیریت پروژه که امکان یادگیری بین¬سازمانی آنها در پروژه¬های مشترک وجود دارد، فرآیندها و ساز و کارهای قابل استفاده برای یادگیری بین¬سازمانی قابلیت¬های مدیریت پروژه، مهم¬ترین عوامل اثرگذار بر یادگیری بین¬سازمانی قابلیت¬های مدیریت پروژه و رابطۀ بین آنها تبیین شده¬ است. در مرحلۀ دوم، با گردآوری داده¬های کمّی در یک جامعۀ بزرگتر، مدل تحقیق را در قالب یک مدل معادلۀ ساختاری به بوتۀ آزمایش گذاشتیم. شاخص¬های برازش مدل و ضرایب تأثیر بین متغیرها اکثراً نشان از برازش بسیار خوب و رابطۀ بسیار قوی بین مولفه¬های مدل بود. در این تحقیق علاوه بر خلق و آزمون نظریه¬ای داده¬بنیاد در زمینۀ توسعۀ قابلیت¬های ملموس و ناملموس مدیریت پروژه، با بحث پیرامون یافته¬ها و نتایج تحقیق در مراحل کیفی و کمّی، پیشنهاداتی اجرایی برای پروژه¬های مشترک بین¬المللی صنعت احداث و چندین موضوع جذاب و بدیع نیز برای تحقیق در آینده ارائه شده است.